Tag Archief van: overgave

Vertrouwen

Is de winter het seizoen bij uitstek om te leren vertrouwen?
Terwijl de blaadjes om ons heen allemaal losgelaten hebben, de aarde sterker dan ooit geurt en onze jassen glanzen van de regen, komt deze vraag bij me op.
Cliënte vertelt me over een geheim wat ze al een half jaar met zich meedraagt. Zoals het de meeste geheimen vergaat, zo gaat dit ook over menselijke relaties. Alles wat niet in het reguliere maatschappelijke plaatje past wordt al snel verzwegen. Uit angst voor afkeuring, verlies en eenzaamheid.
Ze schopt tegen hopen bladeren die we tegenkomen en kijkt naar de grond als ze “bekent” wat ze heeft gedaan en wat de aanleiding is geweest om zich aan te melden. Het is nog te vroeg om me aan te kijken. Al schuifelend en doorns van de braamstruiken ontwijkend kom ik te weten wat zich in haar leven heeft afgespeeld de laatste tijd. Ze heeft haar eigen waarden en normen moeten oprekken, vragen van vriendinnen strategisch moeten ontwijken en zonder hun luisterend oor of advies een belangrijk besluit genomen. De eenzaamheid straalt van haar af.
Als ik dat benoem verandert het snotteren in de regen in tranen. Ze kijkt op en ziet een vogel hoog in de lucht over ons heen vliegen. Dat roept een krachtig beeld bij haar op wat haar troost. Ze is niet de enige die alleen op pad is. Ze kijkt me aan, alsof ze me voor de eerste keer echt ziet tijdens dit gesprek. Er is eenzaamheid te lezen op haar gezicht, maar ook vastberadenheid, moed. Ik vraag daarnaar. Als de vogel zo dapper is om in zijn eentje te vliegen, dan kan ik dat ook zegt ze. Ik vlieg naar warmere oorden en daar vind ik mijn steun wel. Voor nu is het even een solovlucht.
Ik vraag haar om zich heen te kijken, echt kijken. Wat valt haar op aan de omgeving, aan de natuur? Heeft de natuur een boodschap voor haar? Ja, de natuur vertelt me te vertrouwen. De bomen hebben de blaadjes losgelaten in alle vertrouwen dat het voeding zal zijn voor de bodem in een paar maanden. Dan speelt het leven zich diep onder de grond af, ook een beetje geheim voor wie niet weet dat de wortels ook in de herfst en winter druk aan het werk zijn om te kunnen bloeien in het voorjaar. De belofte zit juist in het onzichtbare en onbesprokene. Zo ook in haar leven.
Ze kan nu met niemand spreken over haar besluit zodat ze het kan laten opbloeien op een ander moment. Eerst moet er onder het bladerdek nog wat werk plaatsvinden. Zonder schaamte of eenzaamheid, wel alleen. En dat is ok.
“Ik wist niet dat de winter me kon leren vertrouwen in mezelf, maar dat is zojuist gebeurd!” Een seizoen van verstilling en diepe worteling in zichzelf kan ook een vruchtbare bodem leggen voor vertrouwen en de belofte van een lente over 5 maanden…Maar eerst maar eens rustig broeden, verteren en mijmeren in de verstilling van het najaar en de winter.
Geschreven door Irina Poleacov voor De Buitenpsychologen

Het heilige setje

 

Spannende dingen doen
Of het nu gaat om een achtbaan, voor jezelf opkomen of je vergaderingen buiten al wandelend doen, spannende dingen doen brengt groei met zich mee. En speelsheid. FUN. Wanneer heb jij dat voor het laatst iets spannends ondernomen en daar lol aan beleefd?

Ik ben voor het eerst in 15 jaar weer in de achtbaan gegaan. Voor mijn zoontje natuurlijk en stiekem ook een beetje voor mezelf. Naast fun en een beetje misselijkheid kwam ik een oud bekend setje tegen. Eens een psycholoog altijd een psycholoog, de analyse was gauw gemaakt en de verbanden gelegd. Hier komen ze…

 

Oud bekend setje
Controle loslaten, overgeven aan de intense fysieke sensaties die gepaard gaan met rollercoasters en niet te vergeten, vertrouwen hebben in een El Condor of een Python…
Loslaten, Overgave en Vertrouwen. Bekende termen uit praktisch alle therapie sessies. Wie deze heilige drie-eenheid beheerst komt namelijk niet heel snel op gesprek bij de psycholoog.

 

Loslaten
Loslaten gaat vaak over negatieve emoties, gedachten en gebeurtenissen. Het oude, hetgeen waar we geen controle over hebben en gedachten die ons alleen maar bang, boos en verdrietig maken. Opruimen is achteraf altijd lekker, maar wie heeft er zin in? En in het geval van loslaten, hoe doe je dat dan?
Overgave
Overgave lijkt nog een stap verder te gaan. Het vermogen mee te bewegen met wat er op je pad komt, acceptatie van onvoorziene tegenslagen en soms zonder verzet verdragen dat het leven een eigen wil heeft. Je kunt het ook flexibiliteit noemen.
Vertrouwen
Vertrouwen spant de kroon van deze drie-eenheid. Vertrouwen dat het leven het beste met je voor heeft, dat dingen niet voor niks gebeuren en dat alles in een context en op de lange termijn zinvol is. Oei, dat is veel gevraagd. Het heet zingeving 🙂 Als je ook maar een beetje weet wat jouw leven zin geeft, dan geeft dat stevigheid. Om beslissingen te nemen, nee te zeggen, te incasseren wat niet te voorkomen en op te lossen valt.

 

Het najaar en de natuur doen het voor. We hoeven alleen om ons heen te kijken en we zien hoe opruimen, meebewegen met de hardere wind en het onuitgesproken vertrouwen dat er wel een tijd komt van blaadjes en bloemen de natuur vormt. Kijk eens goed naar een boom. Het bestaat uit een stevig deel, de stam, een beweeglijk en flexibel deel, het bladerdek en een lekker loslaatsituatie, de bladeren. Vertrouwen, Overgave, Loslaten. Voila!

 

Deze combinatie van symboliek, speelsheid en buiten de comfortzone treden kenmerken Buitenpsychologie. Wat ik in de achtbaan heb geleerd vinden wij als Buitenpsychologen samen met onze cliënten terug in de natuur. De uitnodiging blijft, ga het zelf ervaren!

 

Zoals John Muir het zo mooi verwoord heeft: “With every walk in nature, one receives far more than he seeks”.

 

 

 

Door Irina Poleacov geschreven voor De Buitenpsychologen

Genade? Natuurlijk.

 

Na een paar weken van veel informatie en veel onzekerheid, voelen wij ons overspoeld. Hebben jullie dat ook?

 

Wij hebben voor onszelf, in de natuur, deze inzichten gevonden. Die willen we graag met jullie delen.

 

# 1 : Genade en gemeenschap. Lief zijn voor jezelf en lief zijn voor een ander. Leg de lat niet te hoog. Zoek verbinding en troost bij elkaar. Ook als je gezond bent of niemand verloren hebt. Slow down. Dieren in de wildernis blijven bij elkaar om gevaar het hoofd te bieden. Bomen vormen families die elkaar voeden en ondersteunen in moeilijke tijden.

 

# 2: Veerkracht en vertrouwen. Wij als mensheid kunnen dit. Deze lastige tijd dragen. Zoals de natuur verlies lijdt, zo lijden wij nu ook verlies. Wij zijn natuur. Het houdt ons echter niet tegen om te groeien en te evolueren. Met vallen en opstaan. Vertrouw op je eigen natuurlijke veerkracht.

 

# 3 : Moed moet.? Moedig zijn kunnen we leren. Je doet jezelf tekort als je denkt dat sommige mensen moediger geboren worden. Ook jij kunt moed leren. Praten over wat je bezig houdt is moedig. Delen dat jij je kwetsbaar voelt is moedig. Aangeven dat je het ook niet weet is moedig. De natuur kan daarin een groot voorbeeld zijn. Elke lente gaan jonge vogels hun nest uit, komen er knoppen aan een boom, breken vlinders uit hun cocon. Zonder te weten hoe het verder gaat.

 

# 4 : Overgave. Het leven doet. Ook al lijkt het zo maakbaar, at the end of the day, hebben we weinig te zeggen over wat ons te wachten staat. We hebben de keuze om te vechten en te vluchten òf om mee te bewegen. Aansluiten. De lente neemt zijn tijd, want in de nacht kan het nog vriezen. Alles in de natuur geeft zich over en wacht het juiste moment af.

 

# 5 : Bigger picture. Een crisis van deze omvang hebben de meesten van ons nog niet meegemaakt. De mensheid als geheel heeft eerder met dit bijltje gehakt. We’ve been down this road before. Evolutie heet het. De natuur weet wel raad met een flinke crisis. Hoe? Door genade, veerkracht, moed, overgave en the bigger picture te tonen en te volgen.

 

 

 

 

 

 

Geschreven door Irina Poleacov voor De Buitenpsychologen

contact@debuitenpsychologen.nl